Na vier kids .....

Ja, na vier kids mag je toch wel denken dat ik het een beetje doorheb qua voeding enzo (niet dat ik mezelf nou een 'ervaren' moeder noem ofzo, integendeel). Nou, het antwoord is dus nee, ik snap er helemaal niets van !! Aan de ene kant heb je dus de oudste drie, die gewoon begonnen met pap, daarna babypotjes groente en fruit en daarna langzaam mee aten met de pot. En aan de andere kant heb je dan nummer vier (nu negen maanden), die helemaal geen zin had in pap en al helemaal niks moest hebben van babypotjes. Toen hij acht maanden was, besloot hij dat hij iets meer wilde dan alleen maar melk. Potjes en pap zou je denken, neeeee, hij wil gewoon stukjes boterham, bloemkool, aardappel, macaroni, etc. Handig zou je zeggen, inderdaad, als hij dit ook maar gewoon blijft doen. Dus ik zat net aan tafel met hem, op zijn bordje een boterham met jam (in stukjes), die ik hem geef met een vorkje. Op mijn bord ligt een broodje met kip. Maar als ik hem een stukje van zijn boterham wil geven, doet hij zijn mond niet open. Na een paar pogingen denk ik, laat hem maar eens bijten in mijn broodje. En natuurlijk gaat zijn mond wagenwijd open. Dus hij heeft toch honger ..... Na nog een mislukte poging met het vorkje, neem ik een stukje boterham met jam tussen mijn vingers en jawel hoor, mond gaat open, elke keer ! Dan wissel ik het af, maar nee geen vorkje ! Ben ik nu wat wijzer geworden ..... nee hoor, alhoewel, zou hij soms de kleur van het vorkje niet mooi vinden, het was groen .....